Nieuw-Zeeland - 2 februari 2016 t/m 9 februari 2016

2 FEBRUARI 2016, WELLINGTON - PICTON
In de ochtend werden we mega vroeg wakker van een meisje op onze dorm waar we over mauwden en die uiteindelijk Belgisch bleek te zijn. Toen we klaar waren voor de dag, besloten we om richting de cable car te lopen. Hier gingen we met een treintje een berg op om uitzicht te hebben over Wellington. We realiseerden ons dat we qua viewpoints te verwend zijn, want dit was voor ons niet zo hoog en spectaculair. We dronken een koffie en besloten om de weg terug naar beneden te lopen door botanische tuinen heen. Eenmaal beneden liepen we door de stad en kwamen we bij Cuba street, dit viel ook een beetje tegen, dus we besloten een drankje te doen. We dronken een cocktail en daarna liepen we terug naar het hostel om onze backpacks op te halen. Vandaag zouden we van het Noordereiland naar het Zuidereiland reizen. 
Om half 2 werden we opgehaald door een shuttlebus en rond half 3 liepen we de boot op. Het was een grote ferry met van alles aan boord. We namen binnen plaats, met uitzicht op buiten, want het was niet zomaar een oversteek maar een prachtige route. Ongeveer 3 uur later kwamen we aan in Picton. We moesten onze bagage van de band halen net zoals op een luchthaven en daarna gingen we op zoek naar het hostel. We huurden mountainbikes om de omgeving te verkennen en moesten van die deuzige helmen op omdat we anders een boete zouden krijgen. Picton is niet groot, dus we hadden alles eigenlijk zo gezien. Daarna zijn we naast het hostel gaan zitten voor wat eten en een drankje, en nog een drankje en nog een... We hoopten dat we goed zouden slapen door deze drankjes maar dat was helaas weer eens niet gelukt...
3 FEBRUARI 2016, PICTON - NELSON
Deze ochtend was eigenlijk een ochtend van koffie drinken en chillen, we moesten tot 13.00 uur wachten tot de bus naar Nelson zou vertrekken. We hadden wel een aquarium gezien maar we wilden ons geld sparen omdat we in Nelson en Kaikoura 2 dagen "vrij" hebben en we dan nog wel wat bijzonders wilden gaan doen. Toen we genoeg koffie op hadden, haalden we onze spullen op bij het hostel en liepen we naar de pier waar de bus ons zou ophalen en ons naar Nelson zou brengen. We reden weer langs prachtige landschappen en rond half 4 kwamen we in Nelson aan. We zochten naar het hostel en daarna liepen we richting een office voor informatie. Nelson staat bekend om Abel Tasman, een nationaal park. Na de informatie besloten we dan ook om een trip te boeken hierheen voor de volgende dag. We zouden een hike gaan doen van 4 uur door het park en we zouden de volgende dag al om 7 uur opgehaald worden! 
Dus, daarna haalden we boodschappen, maakten we pasta in de schone keuken van het hostel, douchten we en na nog wat geklets met onze Duitse kamergenote doken we ons bed in om de volgende dag zo fit mogelijk te zijn...
4 FEBRUARI 2016, NELSON + NP ABEL TASMAN
Om 6 uur ging de wekker, aankleden, eten uit de koelkast halen en buiten wachten. Om 7 uur werden we opgehaald door een bus. We moesten nog 1.5 uur rijden vertelde de buschauffeur en daarmee gaf hij ons mooi de gelegenheid om nog even een dutje te doen. Hij wekte ons toen we bij een punt waren waar we van de bus zouden overstappen naar een watertaxi. We stapten over op deze boot en met een trekker ervoor werd deze naar een pier gereden en in het water gebracht. Daar gingen we! We hadden nu al prachtig uitzicht op veel groen, wit zand en groen/blauw zeewater. De boot ging aardig hard wat ons kippenvel bezorgde. Van het ene kippenvelmoment gingen we door naar het volgende; we zagen zeehonden! Ook een baby, schattig! We zagen ook mij nog, dat was een zeehond die lui op een steen lag en gewoon helemaal niet bewoog. Na een tijdje varen werden we afgezet bij een baai met een M, de naam ben ik vergeten. Vanaf hier zouden we 4 uur gaan lopen, 13 kilometer, door regenwouden en langs baaien. 
Om te beginnen trokken we onze sneakers aan en daar gingen we. De wandeling van 4 uur was in 2 delen verdeeld; eerst moesten we 2 uur en 10 minuten lopen naar Bark Bay en daarna nog 1 uur en 50 minuten naar het eindpunt met een O (ook al de naam van vergeten). De hike naar Bark Bay was goed te doen, redelijk weinig hellingen en we moesten ook over een loopbrug. We liepen door regenwouden, zagen watervallen en hadden soms uitzicht op het water. Het was prachtig. We zagen ook mensen met backpacks op hun rug die kampeerden in Abel Tasman... Je zou daar maar lopen met je backpack pfff! We hielden pauze bij Bark Bay en waren over de helft van onze hike. De tweede track bleek echter veel lastiger; hoge en lange hellingen... Wel was het uitzicht wat we hadden vele male mooier, het was het waard! We waren ruim op tijd bij het eindpunt waardoor we nog even konden relaxen op het strand voordat de watertaxi ons ophaalde. Weer vaarden we met een flink tempo over het water en daarna zaten we nog even op een terrasje voordat de bus ons weer terug naar het hostel bracht. We waren kapot; aten de pasta van de vorige avond en na een heerlijk warme douche vertrokken we al vroeg naar dromenland...
5 FEBRUARI 2016, NELSON - KAIKOURA
In de ochtend ging de wekker al vroeg en om 8 uur stonden we weer paraat bij de bushalte voor de rit richting Kaikoura. Eerst moesten we met de bus naar Blenheim en vanuit daar moesten we overstappen naar onze eindbestemming van vandaag. We reden door prachtige landschappen met hoge bergen en verder niets in de buurt, en ik moest plassen... Maar dan ook echt... Na 1 uur ophouden besloot ik aan de buschauffeur te vragen hoelang het nog duurde voor we een toilet zouden tegenkomen... Nog 5 minuten, zei die, gelukkig... In Blenheim stapten we over en toen we bijna in Kaikoura aankwamen zagen we de prachtige kustlijn al met aan de ene kant de zee en rotsen en aan de andere kant hoge bergen. 
Eenmaal aangekomen in Kaikoura dronken we eerst een koffie en daarna liepen we richting ons hostel. We hadden zelfs een zwembad en hottub, het was alleen ijskoud vandaag. We wilden nog wat doen hier, dus we gingen op onderzoek uit. Uiteindelijk hebben we voor 99 dollar per persoon een helikoptervlucht geboekt voor de volgende dag, spannend! Skydiven was veeeeel te duur. We deden boodschappen (want moesten nu wel een beetje op ons budget gaan letten) en toen we terug kwamen maakten we kennis met wat slaapzaalgenoten en bakten we onze pizza in de oven (een beetje te lang, want ze waren helemaal zwart...). Daarna dronken we cider en speelden we poker met een paar andere meiden, heerlijk bij de kachel en daardoor voelde het net als thuis. 
6 FEBRUARI 2016, KAIKOURA
Vandaag eens geen wekker! Toen we wakker werden maakten we ons klaar voor de helikoptervlucht. Rond 13.00 uur werden we opgehaald en reden we langs de zee naar een baan waar de helikopters stonden. We moesten onze namen doorgeven en ons wegen! Iets wat je niet wilt doen als je op reis bent, maar het viel gelukkig mee. De piloot maakte een foto van ons voor de helikopter en toen legde hij uit hoe je er in moest stappen. We kregen zo'n dings op ons hoofd en daar gingen we! Super tof om dit te mogen meemaken en heel anders dan een vliegreis. We vlogen langs de kust en hadden een prachtig uitzicht over Kaikoura. Ook vlogen we over de bergen. Na 20 minuten zette de piloot de daling in en daarna waren we weer veilig op de grond. Wat een ervaring!
We werden afgezet in het stadje en liepen terug naar het hostel waar we een beetje schrokken van onze nieuwe kamergenoten; stinkende, zuipende Nieuw-Zeelandse boeren... We dronken cider, wijn en speelde een kaartspel en maakten ons budget avondeten: brood met ei. Daarna liepen we naar het stadje voor een drankje waar ineens Noah, een Nederlandse jongen die in Sydney bij ons in het hostel zat, buiten aan het eten was. Wat een toeval weer! We gingen naar een barretje met live muziek, dronken wat (niet veel, want onze Nieuw-Zeelandse dollars waren bijna op) en na middernacht gingen we naar het hostel waar het de hele nacht een drama was om te slapen met die bezopen boeren...
7 FEBRUARI 2016, KAIKOURA - CHRISTCHURCH 
Om 9 uur ging de wekker en ik maakte expres alle boeren wakker, dat hadden ze immers ook bij ons de hele nacht gedaan. Een vrouw van de receptie kwam nog tegen ze zeggen dat er veel klachten over ze waren maar daar trokken ze zich ook niets van aan... We checkten uit en toen was het wachten op de laatste busrit. Koffie, kaartspelletje... En daarna liepen we naar de bushalte waar om half 1 de bus naar Christchurch vertrok. De laatste keer langs de prachtige natuur van Nieuw-Zeeland! Om half 4 arriveerden we op onze bestemming en werden we door een vrouw die bij de informatiebalie van het openbaar vervoer werkte de verkeerde kant op gestuurd naar het hostel... Toen we uiteindelijk in een winkel de weg vroegen, was er een vrouw die zei dat het nog zeker 40 minuten lopen was en ze wilde ons wel brengen. Ze moest wel nog even haar zoon ophalen, nou, dat duurde ff. 
Uiteindelijk waren we rond half 6 in het hostel, een erg net hostel waar je met een paar meiden zelfs een eigen woonkamer had. Wij hadden enorme honger en nog wat dollars over, dus we gingen op pad. Christchurch was een saaie stad, een rare stad ook, er was nergens een stadscentre ofzo. Onderweg kwamen we nog een stelletje tegen waarbij we in de auto zaten met het liften naar Byron Bay, erg toevallig. Uiteindelijk hadden we zo'n honger dat we gewoon ergens neergeploft zijn waar we, door een fout van het restaurant, een heerlijke steak aten voor ongeveer 11 euro. Eenmaal terug in het hostel pakten we voor de laatste keer onze backpack in, nog één nachtje slapen en dan stond ons een hele lange reis te wachten. 
8 FEBRUARI 2016, CHRISTCHURCH + VLUCHT NAAR AUCKLAND + VLUCHT NAAR HONGKONG
Om 7 uur ging de wekker en vanaf dat moment zou het zeker 36 uur duren voordat we thuis zouden zijn. We pakten onze spullen en liepen naar de bushalte. Met een koffie in de hand moesten we nog een half uur op de bus wachten. Toen de bus er eenmaal was, stonden we na een half uurtje op het vliegveld van Christchurch. We checkten in en gooiden onze backpack af waarna we van onze laatste Nieuw-Zeelandse dollars een ontbijtje namen. Er was he-le-maal niets te doen op het vliegveld... Toen we door de controle waren, vonden we heerlijke banken voor de gate. De eerste vlucht zou ruim 1 uur duren, dat was echt niks in vergelijking met wat we nog voor de boeg hadden! Toen we in Auckland aankwamen, was het even zoeken hoe we op de internationale luchthaven zouden komen. We moesten naar buiten en een bus nemen, maar er stond niets aangegeven, dus het duurde even voordat we het gevonden hadden. Je zou maar moeten haasten voor je vlucht... Toen we gingen boarden voor de vlucht naar Hongkong stonden de Aziaten natuurlijk alweer vooraan in de rij, maar doordat wij bijna achterin het vliegtuig zaten, mochten we als één van de eerste erin, lekker puh. We hadden een goede gok genomen door een stoel tussen ons in te laten die uiteindelijk vrij bleef. We keken films, kregen eten en drinken, namen een paar wijntjes, sliepen nog niet eens 1 minuut... Na zo'n lange vlucht hadden we het idee dat we eigenlijk al in Nederland waren, en dat terwijl de langste vlucht nog moest komen... We moesten eerst 4 uur op Hongkong wachten, dus ik besloot in het vliegtuig om wat snacks te vragen. Ik kreeg een hele tas mee met chocola, chips en nootjes... Dus wij zouden die 4 uur wel overleven...
9 FEBRUARI 2016, VLUCHT VAN HONGKONG NAAR AMSTERDAM
Op het vliegveld van Hongkong was niets te beleven, dus we lagen een paar uur lang op stoelen te wachten op de 13 uur durende vlucht naar Amsterdam. We moesten er even aan wennen dat veel mensen ons weer konden verstaan... Toen we mochten boarden stonden de Chinezen meteen weer vooraan en deze keer hadden we minder geluk met de stoelen in het vliegtuig. We keken weer films, kregen eten en ik sliep wel een paar keer 10 minuten, wauw. Een Chinees die naast ons zat, sliep de hele vlucht waardoor we steeds over hem moesten heen klimmen als we naar de wc moesten of een rondje wilden lopen. We waren moe, maar het slapen lukte gewoon niet... Na 13 uur kwamen we aan op Amsterdam en het regende; welkom terug. Wat was de terugreis vermoeiend, maar het was het allemaal waard... We hebben zoveel gezien en meegemaakt, een belevenis en ervaring om nooit meer te vergeten!